Haaaaihouwwarya?
Door: Eveline van Wanrooij
Blijf op de hoogte en volg Eveline
02 September 2005 | Verenigde Staten, Santa Paula
How are y'all doing? I'm doing just GREAT!
Vanuit het verre en exotische Amerika weer een stukje mij. Het is in Amerika moeilijker dan ooit om een stukje op internet te zetten; nergens zijn internet- cafe's. Ik kan dus weinig stukjes schrijven, helaas!
Vorige week vrijdag heb ik uiteindelijk een werkdagje van John meegemaakt, 12 uur! Ik vond het echt super om een dagje mee te lopen, maar natuurlijk vooral omdat ik iets wat ik heb gemaakt binnenkort op het witte doek ga terugzien. (juli 2006) Ik maakte stoelen en krukken speciaal hout, zodat ze makkelijk breken. Ik vertelde al dat Lynn, een collega van John, die de barkrukken zelf gemaakt had, op zijn eigen barkruk ging zitten en daar meteen doorheen zakte. Even later hoorde ik weer dat geluid van brekend hout. Dit keer lag de deftige Art Director (die de opdracht voor die stoelen had gegegeven!) met drie stoelen en al op de grond. Ze leken dus heel echt.... Heel grappig.
Na een paar dagen Malibu, zijn we naar Arrowhead gegaan, waar zijn huis staat. Omdat het een kunstenaar is, vreesde ik het ergste als het gaat om inrichting. Maar nee, zijn huis is geweldig, helemaal mijn smaak. Arrowhead is een klein bergdorp, met superschattige huisjes en een meer. Om aan te geven hoe klein; elk telefoonnummer heeft 4 cijfers! In Arrowhead en in Malibu hoor je 's avonds coyotes. Freaky joh, dat klinkt alsof er wolven huilen... De eerste keer schrok ik me wezenloos. Er zitten hier ook veel eekhoorntjes en heb ik een hele school wilde dolfijnen gezien. De natuur is sowieso prachtig hier; ik hang met open mond uit de cabrio tijdens roadtripjes!
De eerste dagen bestonden vooral uit relaxen, schoonmaken (het was nogal een vrijgezellenhuis), uitgebreid eten (mijn eetlust is in viervoud terug), roadtripjes en helaas de sportwagen repareren. Want wat een ellende bezorgt dat kreng! Mooi istie wel. Het is trouwens een Honda S2000, helaas een echte babemagnet. Ik was even wennen om zo burgerlijk te doen met iemand met wie ik zoveel avontuur heb meegemaakt, maar ik geniet met volle teugen (letterlijk en figuurlijk, de wijn is hier heerlijk).
Ook California vind ik heel leuk. Het is heel anders dan de Oostkust waar het veel patriotistischer is. Die ellendige vlaggen en liederen zijn hier gelukkig niet.
Het leuke is dat John blijkbaar niet over me uitgepraat raakte, want iedereen is heel enthousiast als ze me zien. "Dus dit is 'ter nou?". Zijn familie is ook geweldig. Vooral nichtje Taylor van 8 is mijn grote favoriet, gelukkig maar dan hoef ik peetnichtje Julia niet zo te missen. Ik word met open armen ontvangen.
Ik had een paar weken voordat ik kwam een stempel ofzo gevonden in de kroeg Het Wapen van Hilversum (de leukste kroeg van Hilversum uiteraard) van mijn vriendin. Het zag er mooi uit, dus hield ik het maar. Ik kwam het per ongeluk tegen in mijn bagage en liet het aan John zien. Hij werd erg enthousiast en vertelde me dat ik iets heel bijzonders in handen had. Het is handgemaakt in ivoor en geplaatst op een ebony houten voetstukje. Het zou gebruikt kunnen zijn voor het stempelen van potten of voor het verzegelen van enveloppen. Heeft iemand het nummer van Tussen Kunst en Kitsch?
Iets triests; jullie zullen vast wel gehoord hebben van de orkaan? Rob, de vriend van John met wie ik ook in Thailand was, komt oorsponkelijk uit Biloxi. Van Biloxi is weinig meer over. We kunnen hem niet bereiken en zijn familie ook niet. Hoogstwaarschijnlijk is hij in Afrika onontdekte kannibalen stammen aan het bekeren (hij is bekeerd en missonaris) en weet dus nog niets. Hopelijk is alles goed. Vooralsnog hebben we geen plannen er naartoe te gaan en te helpen, maar wie weet. Ik heb inmiddels ervaring, haha.
De plannen zijn nu om een roadtrip te maken naar zijn moeder en oma in Arizona. We maken dan een omweg door Las Vegas, Death Valley en over Route 66, Ik kan haast niet wachten, heb hier zo ontieglijk veel zin in!!!!!!!! Daarna begin ik met werk. Ik heb al een opdrachtje om een huis te schilderen voor een paar honderd Dollar. Mijn werk hier zal bestaan uit huizen opknappen, wat ik erg leuk vind. Komen die honderden metamorfose programma's die ik als werkloze altijd zag toch nog van pas!
Ik ben voorlopig bereikbaar op Johns nummer, na volgende week heb ik een eigen telefoon. De kosten daarvan, als je vanaf een vaste telefoon belt, vallen mee. Ik heb John meermaals gebeld en dat was vier keer zo goedkoop als naar een mobiel in Nederland bellen!!! Zijn nummer is: 001 818 512 3011. Hoor graag hoe het allemaal met iedereen gaat! 's Avonds bellen is het beste, dan is het voor mij dag.
Hopelijk snel weer een stukje en natuurlijk speciaal voor de dames en dan met name Mariska, foto's. Zusje, heel veel plezier op je feestje! Jammer dat ik er niet bij kan zijn. Neem een hamburger op me!
Vanuit het verre en exotische Amerika weer een stukje mij. Het is in Amerika moeilijker dan ooit om een stukje op internet te zetten; nergens zijn internet- cafe's. Ik kan dus weinig stukjes schrijven, helaas!
Vorige week vrijdag heb ik uiteindelijk een werkdagje van John meegemaakt, 12 uur! Ik vond het echt super om een dagje mee te lopen, maar natuurlijk vooral omdat ik iets wat ik heb gemaakt binnenkort op het witte doek ga terugzien. (juli 2006) Ik maakte stoelen en krukken speciaal hout, zodat ze makkelijk breken. Ik vertelde al dat Lynn, een collega van John, die de barkrukken zelf gemaakt had, op zijn eigen barkruk ging zitten en daar meteen doorheen zakte. Even later hoorde ik weer dat geluid van brekend hout. Dit keer lag de deftige Art Director (die de opdracht voor die stoelen had gegegeven!) met drie stoelen en al op de grond. Ze leken dus heel echt.... Heel grappig.
Na een paar dagen Malibu, zijn we naar Arrowhead gegaan, waar zijn huis staat. Omdat het een kunstenaar is, vreesde ik het ergste als het gaat om inrichting. Maar nee, zijn huis is geweldig, helemaal mijn smaak. Arrowhead is een klein bergdorp, met superschattige huisjes en een meer. Om aan te geven hoe klein; elk telefoonnummer heeft 4 cijfers! In Arrowhead en in Malibu hoor je 's avonds coyotes. Freaky joh, dat klinkt alsof er wolven huilen... De eerste keer schrok ik me wezenloos. Er zitten hier ook veel eekhoorntjes en heb ik een hele school wilde dolfijnen gezien. De natuur is sowieso prachtig hier; ik hang met open mond uit de cabrio tijdens roadtripjes!
De eerste dagen bestonden vooral uit relaxen, schoonmaken (het was nogal een vrijgezellenhuis), uitgebreid eten (mijn eetlust is in viervoud terug), roadtripjes en helaas de sportwagen repareren. Want wat een ellende bezorgt dat kreng! Mooi istie wel. Het is trouwens een Honda S2000, helaas een echte babemagnet. Ik was even wennen om zo burgerlijk te doen met iemand met wie ik zoveel avontuur heb meegemaakt, maar ik geniet met volle teugen (letterlijk en figuurlijk, de wijn is hier heerlijk).
Ook California vind ik heel leuk. Het is heel anders dan de Oostkust waar het veel patriotistischer is. Die ellendige vlaggen en liederen zijn hier gelukkig niet.
Het leuke is dat John blijkbaar niet over me uitgepraat raakte, want iedereen is heel enthousiast als ze me zien. "Dus dit is 'ter nou?". Zijn familie is ook geweldig. Vooral nichtje Taylor van 8 is mijn grote favoriet, gelukkig maar dan hoef ik peetnichtje Julia niet zo te missen. Ik word met open armen ontvangen.
Ik had een paar weken voordat ik kwam een stempel ofzo gevonden in de kroeg Het Wapen van Hilversum (de leukste kroeg van Hilversum uiteraard) van mijn vriendin. Het zag er mooi uit, dus hield ik het maar. Ik kwam het per ongeluk tegen in mijn bagage en liet het aan John zien. Hij werd erg enthousiast en vertelde me dat ik iets heel bijzonders in handen had. Het is handgemaakt in ivoor en geplaatst op een ebony houten voetstukje. Het zou gebruikt kunnen zijn voor het stempelen van potten of voor het verzegelen van enveloppen. Heeft iemand het nummer van Tussen Kunst en Kitsch?
Iets triests; jullie zullen vast wel gehoord hebben van de orkaan? Rob, de vriend van John met wie ik ook in Thailand was, komt oorsponkelijk uit Biloxi. Van Biloxi is weinig meer over. We kunnen hem niet bereiken en zijn familie ook niet. Hoogstwaarschijnlijk is hij in Afrika onontdekte kannibalen stammen aan het bekeren (hij is bekeerd en missonaris) en weet dus nog niets. Hopelijk is alles goed. Vooralsnog hebben we geen plannen er naartoe te gaan en te helpen, maar wie weet. Ik heb inmiddels ervaring, haha.
De plannen zijn nu om een roadtrip te maken naar zijn moeder en oma in Arizona. We maken dan een omweg door Las Vegas, Death Valley en over Route 66, Ik kan haast niet wachten, heb hier zo ontieglijk veel zin in!!!!!!!! Daarna begin ik met werk. Ik heb al een opdrachtje om een huis te schilderen voor een paar honderd Dollar. Mijn werk hier zal bestaan uit huizen opknappen, wat ik erg leuk vind. Komen die honderden metamorfose programma's die ik als werkloze altijd zag toch nog van pas!
Ik ben voorlopig bereikbaar op Johns nummer, na volgende week heb ik een eigen telefoon. De kosten daarvan, als je vanaf een vaste telefoon belt, vallen mee. Ik heb John meermaals gebeld en dat was vier keer zo goedkoop als naar een mobiel in Nederland bellen!!! Zijn nummer is: 001 818 512 3011. Hoor graag hoe het allemaal met iedereen gaat! 's Avonds bellen is het beste, dan is het voor mij dag.
Hopelijk snel weer een stukje en natuurlijk speciaal voor de dames en dan met name Mariska, foto's. Zusje, heel veel plezier op je feestje! Jammer dat ik er niet bij kan zijn. Neem een hamburger op me!
-
03 September 2005 - 10:47
Liek:
Hey Eef, deed ik nog zo lakoniek over dat stempeltje, terwijl ik misschien al met m'n reet (je) in een warm oord in Zuid Frankrijk had kunnen zitten! Beetje jammer weer, nog tien jaar werken voor die eigen wijngaard (hoewel, als ik wandel klots het behoorlijk dus de vaten lijken aanwezig...) Vanuit redelijk goed weer zit ik eerlijk gezegd met verbazing te kijken naar de slecht op gang komende hulp voor Biloxi en omgeving, in Thailand waren ze zelfs sneller met het opstarten! Wie had dat gedacht van zo'n welvarend land als Amerika. Nu blijkt maar dat schijn ontzettend kan bedriegen...Jammer, stiekem zie ik jullie binnenkort toch een bezoekje brengen aan het rampgebied, inderdaad, het is de ervaring. Het lijkt daar wel oorlog! Oh, enneh, niet je mond te ver open doen als je uit het raam hangt, vangt te veel vliegen...
Kus! -
03 September 2005 - 22:11
Sista:
haaaijaa, how are you doing! op de joey manier, haha. leuk verhaal! de route 66 moet je een stukje gereden hebben, want ik heb dat al gedaan en je kan natuurlijk niet achter blijven hej! heb je mn ellendelange mail nog gehad? ik heb hem bewaard hoor, dus kan hem nog een keertje sturen. heb weer veel nieuws dus stuur binnenkrt weer een lange! enjoy! liefs ya sista .... ;-} -
04 September 2005 - 20:24
Karin:
hey moppie fijn dat je het zo naar je zin heb en ik ben nu ook wel benieuwd naar die film, ga ik zeker bekijken.
en ook ik zie jou straks wel naar dat ramp gebied gaan, om al die arme mensen te helpen, en bereid je dan maar voor op een hoop elende, ze kunnen onze bikel in bikini daar best gebruiken ha ha ha ha meid ik kijk uit naar de foto's, en weer naar nieuwe verhalen.
heel veel liefs van ons -
04 September 2005 - 21:02
SpartaLilian:
Hé Eef!
Fijn dat je het zo naar je zin hebt! En mooi dat je nog wat kan doen voor de kost ook!
Geniet ervan, meid!
Groetjes,
SpartaLilian -
05 September 2005 - 06:56
Joziene:
Hee Eef!
Wat leuk dat je het zo leuk hebt daar. Het klinkt weer allemaal geweldig en avontuurlijk! Super. Ik ben ook blij voor je dat het met John zo goed gaat. Geniet ervan!
Liefs
Joziene -
05 September 2005 - 18:55
Paula En Net:
hier een berichtje dat mama zelf typt:
hallo schat, dit is mijn eerste computerles van net, het typen gaat me nog goed af want ik heb 42 jaar geleden gepoogd mijn tienvingerig type diploma te halen waar ik nu de vruchten van pluk. leuk je blije berichten te lezen ben heel blij voor jullie ik hoop gauw wat fotos te zien doe john de3 hartelijke groeten van mij en zeg dat he takes good care of you benje alweer in het engels aan het denken hier gaat alles zijn gangetje het is prachtig weer en we zijn samen naar het strand geweest en hebben ceen hapje gegeten, veel bekenden gezien oa tania van tante marja friso met familie van ah met hun zoon jerremy endave de kok van de bodega die even naar4 mij toe kwam gestuurd door net.zo troel dit was het weer het gaat wel met tante ria ze was gister erg verdrietig en ik ben 1,5 uur bij haar gewqeest en we hebben het over van alles en nog wat gehad hoop gauw weer wat te horen dikke kus mam.
zo 3.5 uur verder......hier net weer.
ik ga dr een end aan breien want het is weer een heel verhaal. ik mail je gauw! xx -
06 September 2005 - 06:18
Lenny:
Wat kan de liefde toch mooi zijn!! : ) -
06 September 2005 - 08:19
Barbara H.:
Hoi Eef,
Veel plezier op je roadtrip. Het is echt prachtig daar, ben ook benieuwd wat je van Vegas vindt (echt super over de top!!)xxx ook van Dean -
06 September 2005 - 10:20
Pa:
Hallo taaie dochter. Leuk dat het zo goed gaat.
Als je naar Arizona gaat heb ik nog een tip. In de woestijn staan duizenden vrliegtuigen opgelagen.
Daar kun je rondritten maken per bus Bizar - Ken je de film Harley Davidson en de Marlboroman?
Die s2000 lijkt me ook tof Pas op voor de truckers want dat is ruig volk.
Fijne tijd en wie weet tot ziens in LA of zo. -
06 September 2005 - 21:34
Een Kreupele Rugby'er:
Ha meis. Goed dat je je vermaakt. Hier eenzelfde verhaal. Hoe is het Bob Ross-gehalte daar? God bless and happy painting. -
08 September 2005 - 11:40
Tanja:
Ha Eef, wat fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt samen met John en weer fantastische dingen beleeft. Super dat je ook nog wat bij kan klussen. Moest wel lachen om je stukje dat je zijn huis hebt schoongepoetst en dan aan de'opgeruimde' tafels in het supportershome. -
12 September 2005 - 20:22
OO DZJEE:
Heee Immer favorietere SuperNicht! Wat fijn dat je het zo naar je zin hebt. En lief dat je Oma belde, vond ze geweldig natuurlijk. Heb een romantische week met je Tante Dyan achter de rug - Jaja, het wordt nog wel es wat tussen NL en de USA...Kus van je leukste UNCLE JOE -
13 September 2005 - 15:55
Net:
jaaa boehoeehoeeeeeee, ik ben zwaaaaar teleurgesteld, ik heb geen link met de US of A!!! ik ga maar in het leger....ik word buitengesloten, boehoehoeeeeeee -
17 September 2005 - 22:21
Martine:
Jij gaat maar door he?
Geweldig dat je lekker bij John zit en nog kan werken daar ook? Mooi voor elkaar! Laat je me weten wanneer je iets van Rob hebt gehoord, dat is inderdaad beetje triest nieuws. Nou meid, veel plezier daar in the states en geef die lekkere John van je een dikke een dikke kus van mij.
Liefs Tinus -
18 September 2005 - 14:30
Xandra:
Ha Eef! weet niet of je het nog weet, maar je stond deze week in de Flair. Ik zal hem in ieder geval bewaren.
x xan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
