Verslag: Thailand vijf jaar na de tsunami

Afgelopen zaterdag werd in Thailand op verschillende plaatsen de vernietigende tsunami van 2004 herdacht. Op het feesteiland Ko Phi Phi, in de toeristische badplaatsen Patong en Khao Lak en in het zwaargetroffen visserdorpje Ban Nam Khem werd uitgebreid stilgestaan bij de ramp.

Patong
Op het strand van Patong kwamen enkele honderden mensen bijeen, waarvan ongeveer de helft Farang (buitenlander). De emotieloze ceremonie stond vooral in het teken van de toeristen die moeten blijven komen. De ceremonie werd afgesloten met een gebed van een Britse pastoor die in de naam van Jezus Christus het eiland Phuket als mooiste op aarde verklaarde. Over de slachtoffers werd niet gepraat, over toeristen des te meer. De Minister van Toerisme stak daarna op het strand een van de vele duizende kaarsen aan. Hij heeft 'zijn' eiland na de tsunami weer opgebouwd zien worden tot het perfecte vakantieoord, al wordt er nu vooral gericht op een rijk publiek; de kusten van Thailand zijn voller en duurder dan ooit.

Ban Nam Khem
In Khao Lak werd de ceremonie gehouden naast het marineschip "Boat 813" dat voor de kust lag om de kleinzoon van de koning te beschermen. Het schip is 2 kilometer landinwaarts terecht gekomen en dient tegenwoordig als monument. De kleinzoon van de koning heeft de tsunami niet overleefd. In het vissersdorpje Ban Nam Khem werd een indrukwekkende ceremonie gehouden waar duizenden monniken voor de aanwezigen zongen en baden. In Ban Nam Khem verloor meer dan de helft van de 5000 inwoners het leven, alhoewel de inwoners het over vele duizenden doden meer hebben. De duizenden illegaal in Thailand werkende Birmezen worden door de Thaise regering niet meegeteld. De sporen zijn in Ban Nam Khem in tegenstelling tot in de toeristische plaatsen nog steeds zichtbaar. Op twee kilometer van de kust liggen twee enorme visserboten midden in het dorp. Niet ver van de nieuw gebouwde pier is het tsunamimonument waar de namen van de slachtoffers staan. Opvallend veel Duitse en Scandinavische namen en foto's hangen tussen de namen van de Thaise slachtoffers. Naast het monument doet de 40-jarige Lek een poging haar geld te verdienen met de verkoop van souvenirs. Weinig toeristen weten echter de weg naar Ban Nam Khem te vinden. Net als iedereen in Ban Nam Khem heeft zij veel familieleden verloren. Ze haalt een vergeelde foto uit haar heuptas en kust hem; "My son. Eight years old, gone. Never found." Naast haar zoon verloor zij haar ouders, haar broer en zus en haar twee kinderen. De inwoners van Ban Nam Khem geven blijk van een enorme kracht en hebben het leven weer opgepakt. Ze hebben zelfs iets positiefs te melden over de tsunami; "the tsunami washed all the bad things away". Ze zijn blij dat de Thaise maffia, drugshandel en prostitutie na de tsunami weg gebleven zijn. Het geld wordt nu verdiend met visserij.

Hulporganisaties
In Ban Nam Khem werd naast de Boeddhistische herdenking ook een Islamitische en Christelijke herdenking gehouden. Na de tsunami heeft vooral in de zwaarst getroffen gebieden een religieuze verschuiving plaatsgevonden. Het gebrek aan hulporganisaties werd dankbaar opgevuld door religieuze groeperingen van over de hele wereld. Er gaan nog steeds vele geruchten over verplichte bekering in ruil voor hulpgoederen direct na de tsunami. Het aantal kerken in het gebied is het bewijs; voor de tsunami was er geen enkele kerk, nu zijn dat er tien. De kerken vangen weeskinderen en andere hulpbehoevenden op. Vele blanke inwoners van Thailand klagen over het wegblijven van de officiele hulporganisaties. De Thaise koning heeft de slachtoffers een 'fooi' gegeven, maar voor de rest stonden ze er alleen voor. Sven Zinserling, een 42-jarige Duitse restauranthouder wordt weer boos als hij begint over al het Duitse geld voor de slachtoffers wat nooit is aangekomen. Zelf overleefde hij de tsunami terwijl hij aan het duiken was. Zinserling: "De meeste hulp kwam van de Thai zelf en een handjevol vrijwilligers die hier direct na de tsunami aan de slag ging. Ik heb in de maanden na de tsunami geen enkele hulporganisatie gezien, terwijl het hier het hardst nodig was." Nu, vijf jaar na de tsunami is hij -naar eigen zeggen- de enige die nog wat doet. Samen met de travestieten van Moo Moo's Cabaret doneert hij maandelijks een deel van de inkomsten naar een weeshuis. De tsunami in Khao Lak kostte aan 700 van de ongeveer 8200 slachtoffers in Thailand het leven en maakte binnen een paar uur tijd tientallen kinderen ouderloos.

Waarschuwingsysteem
De Thaise mensen zijn vooral bezorgd over hun veiligheid. De overheid heeft maatregelen genomen door overal borden en sirenes te plaatsen die de kustbewoners moeten waarschuwen voor een nieuwe tsunami. De borden geven aan wanneer je in een 'tsunami hazard zone' bent of wijzen je waarheen en hoever je moet rennen als de sirenes gaan. Helaas is het een valse veiligheid want ondanks de vele miljoenen die in het waarschuwingssysteem gestopt zijn, zijn de batterijen van de boeien op zee leeg. Thailand is bij een nieuwe tsunami net zo kansloos als die ene noodlottige kerstochtend in 2004.

Foto's kunt u vinden door de volgende link in uw adresbalk te plakken: http://evwcreations.hyves.nl/album/46746817/Thailand_december_2009/SHgOPk_U/